کد مطلب:42427 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:26

گنجینه پرسمان » تاريخ و سيره

چرا حضرت علي(ع) زيادابن ابيه كه مجهول الهويه بود را به حكمراني قسمتي از ايران فرستادند؟

اول: مي دانيم از نظر شرعي اگر زني كه داراي شوهر است بچه اي به دنيا بياوردآن كودك منسوب به شوهر و از آن شوهر است اگر چه زن اهل فسق و فجور و بغي بوده باشد و اين قانون شرعي مستند به روايتي از پيامبر گرامي اسلام است {Hالولد للفراش و للعاهر الحجرH}؛ {Mفرزند از آن شوهر است و بهره شخص زناكار تنها سنگ و مجازات است M}» امام حسين(ع) در نامه به معاويه در همين باره به همين گفتار پيامبر استناد نموده است، (نك: تاريخ سياسي اسلام، ج 2، ص 448). آري اگر شوهر آن كودك را از خود نداند بايد از طريق شرعي و به طور رسمي او را از خود نفي كند. سميه مادر زياد همسر عبيد ثقفي بود و در عين اين كه شوهر داشت اهل فسق و فجور بود. بنابراين فرزندي كه به دنيا آورده است از آن عبيد خواهد بود. الحاق زياد به ابوسفيان براساس گفته و ادعاي ابوسفيان بود كه دليل و مدرك به حساب نمي آيد و معلوم نيست از اساس گفته او صحيح باشد، {V(نك: نامه 40 نهج البلاغه)V}. دوم: آيا زياد عامل مستقيم حضرت بود يا از طرف ابن عباس اعزام گرديد؟ از تاريخ طبري (ج 5، ص 137) گفتار رضي در نهج البلاغه (صدر نامه 20) نظر دوم به دست مي آيد. سوم: از نهج البلاغه چيزي كه دلالت بر رضايت از زياد نمايد به دست نمي آيد (نامه شماره 20) كه در تهديد او است (نامه شماره 21) در مذمت اوست. با توجه به نقل هاي ديگر اين نامه و شأن صدور آن، {V(نك: شرح نهج البلاغه، ابن ابي الحديد، ج 16، ص 196 و تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 202)V}. نامه شماره 44 نيز در برحذر داشتن و تذكر دادن به او است. دليلي هم در دست نيست كه امام مجتبي و يا حضرت امير از او رضايت داشته باشند بلكه قرائت برخلاف اين گمان است. چهارم: اما اين كه چرا حضرت از آدمي مانند زياد استفاده كرده و به او كاري سپرده شده است؟ گرچه زياد خالي از سوء سابقه نبود، انكار شهادت در زمان عمر به اشاره او [نك: تاريخ سياسي اسلام، رسول جعفريان، ج 2، ص 73 و تاريخ يعقوبي، ج 2، ص 146 و تاريخ طبري، ج 4، ص 69] اما در زمان حضرت خيانت و جنايت آشكاري از او نقل نشده است. حضرت نيز كه نمي تواند قصاص قبل از جنايت نمايد! به علاوه حضرت امير(ع) به طور جدي در امر مديريت سياسي سرزمين اسلامي نيازمند به افرادي بود كه از اين مهم برآيند و اعزام زياد (ولو از طرف ابن عباس) پس از اين بود كه ديگران نتوانسته بودند مشكل سياسي آن منطقه را برطرف نمايند [در اين نوشتار از موسوعة الامام علي بن ابيطالب في الكتاب والسنة والتاريخ، محمد ري شهري، مركز بحوث دارالحديث، الطبعة الاولي 1421، استفاده كرده ايم ].